Bursa Cieszyn

Maturzystki miały okazję poznać siostry , które wpierają je modlitwą i życzliwością podczas tego trudnego roku nauki. W kawiarnianej atmosferze wesołym rozmowom nie byłoby końca gdyby nie czas, który płynie do przodu. I siostry i dziewczęta były pod wrażeniem tej chwili . Mamy nadzieję, że zaowocuje ona wzajemnym wsparciem , przyjaźnią i pozytywnie zadanym egzaminem dojrzałości.

Piękny dzień wspomnień za nami ,ale żyjemy jeszcze tym co tamte lata niosły… Nasza społeczność
i zaproszeni goście zebrali się w Kaplicy św. Rodziny by wysłuchać rysu historycznego naszej placówki . Przedstawiła go s. Monika- obecna dyr. Bursy. W dziękczynnej Eucharystii odprawionej przez ks. Proboszcza Jacka Gracza i Ks. Tomasza Sroka zostaliśmy zainspirowani podejmowaniem inicjatyw dla chorych, cierpiących. Młodość może wiele się nauczyć od ludzi , którzy przeżywają jesień swego życia czasem bolesną. Te Deum cieszyńskie było wyrazem naszej wdzięczności za osoby, które tworzyły i tworzą atmosferę rodzinną tego miejsca…po Eucharystii okolicznościowe przemówienia złożyli : s. Wikaria Janina, Naczelnik Wydziału Edukacji p. Michał Rajwa, s. Wiktoria i s. Fabiana – pomysłodawczynie reaktywowania Bursy w 1996 r. Uczennica Magdalena Gazurek oczarowała wszystkich Czardaszem na skrzypcach . Prostym językiem bajki pt:” Jest taki kwiat” ks. Mieczysława Malińskiego przemówiły nasze wychowanki do zebranych gości. Miłość może przemienić zagubione serce a od każdego z nas zależy co wnosimy w życie drugich to refleksja „pobajkowa ” … Dyrektorzy szkół, do których chodzą uczennice mieli możliwość zwiedzić Bursę. Świętowanie zakończyliśmy przy stole smacznym obiadem i opowieściami z życia wziętymi…

To ostatnio najczęściej odmieniane słowo po powrocie do szkół. Służą jej wycieczki i wszelkie nieformalne spotkania klasowe. Nie może się ona odbyć bez znajomości imienia osoby z którą chcemy tworzyć wspólnotę. W naszej Bursie 08.09. odbyło się spotkanie integracyjne. Uczyłyśmy się swoich imion, przedstawiałyśmy swoje hobby. Ta znajomość przydała się w zabawie spadającej kotary. Emocje radości i zdziwienia na pewno pomogły zapamiętać imię koleżanek.

W czwartek 17 czerwca w naszym Oratorium mieliśmy Mszę św. na zakończenie Roku Szkolnego i poświęcenie witraża . We wspomnienie św. Brata Alberta , który był dobry jak chleb usłyszałyśmy jak ważne jest dzielenie się tym co mamy . Wspólna modlitwa i wdzięczność Bogu za ten rok choć pandemiczny to kreatywny wirtualnie umocniła w nas potrzebę dawania i radość z tego co się ma . Witraż w Oratorium przedstawiający serce Jezusa i Maryi będzie nam na stałe przypominał że miłość to dawanie , dzielenie się nawet mimo cierpienia.

Trwają jeszcze egzaminy maturalne, w bursie atmosfera naukowa , ostatnie powtórki przed jutrzejszym angielskim. Już wkrótce nasze absolwentki pożegnają mury bursy…..Choć w tym roku nie pomieszkały tu wiele….Spotkałyśmy się aby podziękować sobie za czas wspólnego przebywania , nauki, modlitwy, zabawy . Matura to duży stres ale też początek nowego rozdziału życia- studia ,dorosłość – na tę drogę maturzystki otrzymały torby( rękodzieło pracowników bursy) z wyposażeniem kalorycznym i życzeniami wielu pięknych chwil w życiu i wzorowego zdawania codziennego egzaminu z miłości .