Bursa Cieszyn

Tradycją w naszej Bursie jest Kolęda. Miejsce gdzie odpoczywamy i uczymy się jest pobłogosławione przez Kapłana. Na tę okoliczność wszystkie mieszkanki podejmują rożne przygotowania. Wieczorową porą każda właścicielka pokoju oczekuje na obrzędy kolędowe, towarzyszy temu śpiew kolęd na korytarzu, wesołe uśmiechy ministrantek i dym z kadziła. Drzwi pokoju popisane kredą cały rok będą przypominały że Boże Błogosławieństwo towarzyszy nam cały rok.

Maturzystki miały okazję poznać siostry , które wpierają je modlitwą i życzliwością podczas tego trudnego roku nauki. W kawiarnianej atmosferze wesołym rozmowom nie byłoby końca gdyby nie czas, który płynie do przodu. I siostry i dziewczęta były pod wrażeniem tej chwili . Mamy nadzieję, że zaowocuje ona wzajemnym wsparciem , przyjaźnią i pozytywnie zadanym egzaminem dojrzałości.

Piękny dzień wspomnień za nami ,ale żyjemy jeszcze tym co tamte lata niosły… Nasza społeczność
i zaproszeni goście zebrali się w Kaplicy św. Rodziny by wysłuchać rysu historycznego naszej placówki . Przedstawiła go s. Monika- obecna dyr. Bursy. W dziękczynnej Eucharystii odprawionej przez ks. Proboszcza Jacka Gracza i Ks. Tomasza Sroka zostaliśmy zainspirowani podejmowaniem inicjatyw dla chorych, cierpiących. Młodość może wiele się nauczyć od ludzi , którzy przeżywają jesień swego życia czasem bolesną. Te Deum cieszyńskie było wyrazem naszej wdzięczności za osoby, które tworzyły i tworzą atmosferę rodzinną tego miejsca…po Eucharystii okolicznościowe przemówienia złożyli : s. Wikaria Janina, Naczelnik Wydziału Edukacji p. Michał Rajwa, s. Wiktoria i s. Fabiana – pomysłodawczynie reaktywowania Bursy w 1996 r. Uczennica Magdalena Gazurek oczarowała wszystkich Czardaszem na skrzypcach . Prostym językiem bajki pt:” Jest taki kwiat” ks. Mieczysława Malińskiego przemówiły nasze wychowanki do zebranych gości. Miłość może przemienić zagubione serce a od każdego z nas zależy co wnosimy w życie drugich to refleksja „pobajkowa ” … Dyrektorzy szkół, do których chodzą uczennice mieli możliwość zwiedzić Bursę. Świętowanie zakończyliśmy przy stole smacznym obiadem i opowieściami z życia wziętymi…

To ostatnio najczęściej odmieniane słowo po powrocie do szkół. Służą jej wycieczki i wszelkie nieformalne spotkania klasowe. Nie może się ona odbyć bez znajomości imienia osoby z którą chcemy tworzyć wspólnotę. W naszej Bursie 08.09. odbyło się spotkanie integracyjne. Uczyłyśmy się swoich imion, przedstawiałyśmy swoje hobby. Ta znajomość przydała się w zabawie spadającej kotary. Emocje radości i zdziwienia na pewno pomogły zapamiętać imię koleżanek.

W czwartek 17 czerwca w naszym Oratorium mieliśmy Mszę św. na zakończenie Roku Szkolnego i poświęcenie witraża . We wspomnienie św. Brata Alberta , który był dobry jak chleb usłyszałyśmy jak ważne jest dzielenie się tym co mamy . Wspólna modlitwa i wdzięczność Bogu za ten rok choć pandemiczny to kreatywny wirtualnie umocniła w nas potrzebę dawania i radość z tego co się ma . Witraż w Oratorium przedstawiający serce Jezusa i Maryi będzie nam na stałe przypominał że miłość to dawanie , dzielenie się nawet mimo cierpienia.